Ve Şimdi..

tarafından DyGu Paz Ara. 27, 2009 4:07 pm

Yalnızlığın tadını çıkartıyor ruhum
Dilediği şiiri yazabiliyor mesela
Dilediği şarkıyı dinlerken...
Kim beğenir
Kim beğenmez
Hangi hece ölçüsü kabul etmez
Umrunda bile değil

Asi bir kız çocuğu var içimde
Yahut artık içimde değil
Saklanmıyor
Korkmuyor
Ayyuka çıkıyor
Ve beni bana getiriyor...

Şimdi iyiyim
Yaralarım küçücük parmaklarında iyileşiyor
Melankolik bir havam olsada insana dair
O bu havayı bu seviyor...

Gülümsüyorum
Dilediğim gibi
Dans ediyor vücudum
Müziğin ritminden bağımsız
Selamlıyorum beni izlemeye gelenleri
Ve içimde
Hayatımdaki gereksiz seslerin, sessizliği
Arınıyor kulaklarım
Ve susuyorum
İçimdeki kız şarkı söylüyor çünkü

Hoşgeldin yalnızlığım
Hoşgeldin dünyama
Sefalar getirdin
Tebessüm getirdin...
Kimler ayırmaya çalıştıysa bizi
Lanetliyorum...
Ah o ayrılık sonrası alışma süreci...
Korkma
Şimdi iyiyim
Yaralarımı seninle, sarmaya geldim...

Ah bu şarkı
Ne kadar güzelmiş
Sanki hiç dinlememiş gibiyim
İlk defa nağmeleniyorum
Bir bona okuyor sanki ruhum
Üç / dörtlük bir solfejde ellerim
İçimde şefini kaybetmiş şaşkın bir orkestra
Ve dışımda bir pandomim gülüşü
Bölünüyorum
Geçmişim...
Geleceğim...
Ve şimdi...

Şimdi gülümsemelisin bana
Ellerin ellerime değmeli
Ve merhaba demelisin
Merhaba yalnızlığım
Merhaba...