UZUN YOL TRENİNİN YALNIZ ÇOCUKLARI - Necip Tırpan

tarafından troypc Cuma Şub. 05, 2010 1:43 pm

UZUN YOL TRENİNİN YALNIZ ÇOCUKLARI

Yar dudağına değmesin dudakların,
Aklından geçirsen bile,
Sabıka kaydına işlenir.
Bulut bulut olur,yoğunlaşır üstünde,
Yağar eleştiri yağmuru..
Sadece, sevmeleri unutmadık,
Gülmeleride belki!
Bir çift karanfil olmadı koynumuzda,
Sabah erken afişe giderken,
Vedaların dudak izleri olmadı dudaklarımızda..
Can verdik puşt pusularda,
Paslı bıçaklar bilendi boğazımızda.
Ağlamak mı?
O,günlük vaka..!
Yoldaş cenazeleri,
Ertelenmiş yarınlara,
Düşerdi yollara,
Uzun yol treninin yalnız çocukları...

Necip Tırpan