Her Sevda Gözde Doğar/Özde Ölürmüş-Arif Orhan

Bilmiyorum bu ayrılık kaçıncı
Vurgun yemiş yüreğim
Sevda denen bu yolda misafir tutmaz hancı
Sen bende olan herşeyi yaktın
Ben kalan bütün külleri savurdum
Ne yazıkki
İkimizde aşk'a karşı olduk yalancı



Hani...
Hani...
Sende bir ''ben'' vardım
Acı hayata gülen yüzün
Dilinden dökülen en tatlı sözündüm
Canındım,kanındım
Hani diyordun ya senin en güzel yanındım
Nerdesin şimdi...
Nerde...



Hani ..
Hani ..
Bir aşk vardı ölene kadar
Birde ben vardım iliklerine kadar
Hem canımı acıttın
Hemde yüreğimi kanattın
Başka gözlerde bulabildin mi sevgimi ?
Başka ellerde hissedebildin mi şefkatimi ?
Mutlumusun şimdi ?
Mutlumusun ???



Söyle
Söyle
Şimdi hangi nefes ısıtır buz tutmuş bedenimi
Ve hangi kalabalık şehir sahiplenir ayaz vurmuş sensizliğimi
Vuslata dair yeminler
Bir birinden güzel sözler yalanmıydı
Yoksa bu zamansız ayrılık yüreğime revamıydı
Söyle
Şimdi hangi sevda masalı avutur umutlarımı
Ve hangi gece uyutur bu deli yalnızlığımı...




// Her sevda adı konmamış bir ayrılık kılığında doğarmış gözde
Sonra nefes nefes can çekişerek ölürmüş özde