Kurumuş Yaralar- Bülent Ateş

Şimdinin çıkmazında
Geçmişe
Gözyaşı bırakıyorum.
Kurumuş yaralarımı
Islatsın diye...
Birazdan kabukları
Sökeceğim yerinden

Nasibi yokmuş
Gözlerimin
Bu geceki uykudan
Bolca nasiplendi
Hayalindeki buğudan.
Gözyaşlarına boğuldu
Dirilip dirilip durmadan

Söktüm yaraları
Yüreğim kanlar içinde
Kabukları avuçlarımda
Avuçlarım gecenin çininde
Gece gözlerimde kızıl
Gözlerim, kırmızı yaşlar içinde

Nasibi yokmuş ellerimin
Seni değil de yaraları tutar
O yaralar ki yüreğime
Gidişinden yadigâr
Şimdi ben yaşasam ne fayda
Ölsem neye yarar.