Zaman İçinde-KemaLLetin Kamu

Gök uzak, yer uykuda...
Yalnız değilim ama;
Bir açık pencereden
Ay doluyor odama!

İçim, odam gibi loş,
Ürperiyor geceden...
Şurada yatağım boş,
Burada uykusuz ben.

Gök uzak, yer uykuda...
Engin mesafelerle
Ay giriyor buluta...
Sesler hatırlatıyor
Bana uzak-yakını...
Durdurmak istiyorum
Saatin tik takını.

Sen yok... Mesafe silik...
Odamda iki kardeş
Bakıyor birbirine,
Birisi can veriyor
Öbürünün yerine...

Odamda iki kardeş,
Biri dün... Biri yarın...

Odamda iki kardeş:
Biri dün, biri yarın...
Ve ben aralarında
Bir köprüyüm onların! .