Öldün Bu Şiirde-AsLı AsLı

tarafından DyGu C.tesi Ocak 02, 2010 8:42 pm

Hani ölümlü dünya
eyvallahım azrailin merhabasına
nefes çıkar, göz açık kalır
ve şevkatle uzanan eller
yarıda kalan gözleri kapar ya..
sanma göz açıklığım sana
adını koyamadığım sevgi bağım,
can damarım yavrularıma...
vasiyet değil bu bir rica,
o uzanan eller lütfen sen olma
korkmuyorum tahta tabuttanda
hoş çok isterdim, dinim izin versede
yansın cesedim savrulsun etrafına
her ayak bastığında ansın dilin
kulaklarım çınlasın...
mümkünse dokunma !
o soğuk tahtaya....
seyir et
yaşarken öldürüp uzaktan uzağa kalmıştın ya
aynı sigarayı içerdik çek bir nefes benim için de
dilerim benden önce ölme
son nefesteyken ben
öl yaşarken sende.. helal mi haklarım?
bilmem...o takdir İLAHİ' de...