Geçmişin Nefesinden Mektup Var

tarafından DyGu C.tesi Ocak 09, 2010 6:36 pm

kahreden gecelerin zindan tütsüsü
Kıvranıp durma hüzünlü seslerle
Dondurma ruhumu
Gönül abdestini bozan
Nefsi nefeste yakan aşk
Suskunlukların suskunluğudur
Geçmişin nefesinde okunan mektuplar

Beynimde yürüyen zemheri bakış
Rüzgara dokunduğum hayallerde
Zıpkın gelişinden daha hızlıdır kaçışın
Aldanış hikayesi değil mi bir yılan bir elma
Ölüm terkisinden günahtan kaçışın mı
Adem Havva soluğunda yanan aşk

Sustu geceyi ören düş perileri
Seyrettikçe
Kabil Habilin kanlı savaşını
Gece sahilime vurdu vurgun sevdalar
Dünden bugüne
Aşk-ı nameye düştü nurdan bir damla
Bugünden düne
Geri dönüşlerin beklentisi tövbeli avuçumda
Rüya vadisinden uçan martılar ıslak

Sözcüklerin fazlasını yutmuş Kızıldeniz
Hırsın kör ettiği gözler secdesini arar çamurda
Dramatik gökuşağının renkleri solgun
Ordusunu yutmuş sularda bekleyen firevun
Riyası yakmış tahtını örneklenmiş zamana
Bekler affını
Ten dokusunda yeniden diriliş tevekül tılsımında
Döndükçe döner Musa asasında

Cana can katıp candan can alan kutsal ateş
Şehvetin değil miydi Yusuf’u kör kuyulara attıran
Buram buram yanarken yapraklar dallarda
Gönlü dağlanmadı mı lacivert tahtın siyah gözlü Züleyha’sı
Ağlamadı mı nil sularında bulutlar
Suskunluğunla sende geçmişin nefesinden mektupsun
Gece nefesine karışsanda
Sende sırlandın sırra kadem eros el sürüşlü rüzgarlar

Çayını nefsimde yudumlayan kader
Şekerimi aldın umutlarımın pembesinden
Bakmasanda arkana acının tortusu kaldı dilimde
Unuttuğunu sanma
Bilir ama söyleyemez
Dile gelen bakışlarımı saklar
Dudaklarımı mühürlüyen kelimelerin pası

Anka kanadından düşen örümcek
Örer ağını gözlerimden sicim yaşlarımda
Düşlerim asılır gecenin siyahına
Hüzüne gömülürken gözlerim
Aşkın ölümsüzlüğünü yazar
Yüreğimi delen ebabil gagasında damlalar

Sezar’ın ahı değil miydi Antonius’un aşkına düşen
Klopetra’nın soluğunu yutan değil miydi yılan
Göz düşürme el dokunuşlu nazar
Sırasını aldı
Masumiyetine zulüm düşürmeyen tozlu raflar
Sevgiliyi düşleyen yüreği kor hüzünlü
Kafka’nın mektupları değil miydi Milena’ya bahar getiren

Kavuşamayanların acısına yansıtan ayışığı
Neden girersin yatağıma
Yarım kalmış yüreklerin kalp atışları
Yıldızları kuşandığım düş gecelerde.

Neden girersin yatağıma
Ayrılığa göz kırpan zaman yargıcı
Acımadın mı Kays’a
Ateşten top peşinde çöl serabı değil miydi Leyla’sı
Ayaklarını çölün kızgın kumlarına prangalarken
Evreni deldi sesi Ferhat’ın dağları delişi
Bağ bozumu güller dikenlerine ağladı
Düşün kaç kez yeminler bozuldu
Fermanı kanatlı iki güvercin yazmadı mı Arzu ile Kamber
Hürrem’in aşkına diz çökmedi mi cihan sultanı Süleyman
Sen kralsın aşk
Geçmişin nefesinden açılırken mektuplar
Taht yok taç yok kral çıplak

Yatağıma sıralanır
Gecenın alaycı acı solukluyanları
Yokluğun sessizliğinden tanırım sizi
Düşlerimden bir el bekler dur diyebilen sese
Güneşi kucaklayan karanlıklara dizerim yıldızları

Cevap bekleyen mektuplar
Yokluğun bakışları yar sahilini takılı
Düşünce kurşunlarım saplanır dilime
Saplandıkça kan damlar
Rüzgarın estiği yönde düşen yapraklara
Sözsüzlük kamburlaşır gırtlağımda
Hatırlatır kendini can mal mezatta Azrail
Zamansızlığın mezarına dökülür sudaki göz izim

Avuclarıma kapanan gökyüzü
Aglama gözlerimde ağlama
Gece kapılarının anahtarı değilmiydi yıldızlar
Neden kaçar ürkek ceylan bakışıyla dolunay
Kaç bekleyiştir, kaç kaçış
Kaç aldatmatır kaç aldanmadır
Isıtmıyor artık ısıtmıyor sessizliğin güneşi
Kurumuyor samanyoluna döktüğün yaşlar

Şöyle vur yüzüme gerçekleri
Vur vurdukça
Kendi sesimi duyamadıgım ızdırabın girdabına
Unutulmuşluğun yüreklerine su serpsin
Serpilen aşk tılsımlı damlalarında
Açılsın geçmişin nefesinden mektuplar

Ölümü gizleyen tatlı hayat
Serilip dökülmüyecek mi
Gıpta ile baktığın ten elbisem
Düşmeyecek mi toprağa
Gözyaşı öpmeleri güller
Aşka esaret kalbim
Yaz yazdıkca uçsun kuşların kanatlarıyla
Açılsın mektuplar
Bir hoşseda kalsın yar gözlerinde