asker

Şehitler tepesi boş değil,
Biri var bekliyor.
Ve bir göğüs, nefes almak için;
Rüzgar bekliyor.



Türbesi yakışmış bu kutlu tepeye;
Yattığı toprak belli,
Tuttuğu bayrak belli,
Kim demiş Meçhul Asker diye?



Destanını yapmış, kasideye kanmış.
Bir el ki; ahretten uzanmış,
Edeple gelip birer birer
Öpsün diye faniler!



Öpelim temizse dudaklarımız,
Fakat basmasın toprağına
temiz değilse ayaklarımız.



Rüzgarını kesmesin gövdeler
Sesinden yüksek çıkmasın
Nutuklar, kasideler.



Geri gitsin alkışlar geri,
Geri gitsin ellerin
Yapma çiçekleri!



Ona oğullardan, analardan
Dilekler yeter,
Yazın sarı, kışın beyaz
Çiçekler yeter!



Söyledi söyleyenler demin,
Gel süngülü yiğit, alkışlasınlar,
Şimdi sen söyle, söz senin!



Şehitler tepesi boş değil,
Toprağını kahramanlar bekliyor!
Ve bir bayrak dalgalanmak için
Rüzgar bekliyor!



Destanı öksüz, sükutu derin
Meçhul askerin;
Türbesi yakışmış bu kutlu tepeye
Yattığı toprak belli,
Tuttuğu bayrak belli,
Kim demiş Meçhul Asker diye?