mohaç türküsü

Bizdik o hücumun bütün aşkiyle kanatlı;
Bizdik o sabah ilk atılan safta yüz atlı.



Uçtuk Mohaç ufkunda görünmek hevesiyle,
Canlandı o meşhur ova at kişnemesiyle,



Fethin daha bir ülkeyi parlattığı gündü,
Biz uğruna can verdiğimiz yerde göründü.



Gül yüzlü bir âfetti ki her bûsesi lâle;
Girdik zaferin koynuna, kandık o visâle.



Dünyaya vedâ ettik, atıldık dolu dizgin;
En son koşumuzdur bu! Asırlarca bilinsin!



Bir bir açılırken göğe son def'a yarıştık,
Allah'a giden yolda meleklerle karıştık.



Geçtik hepimiz dört nala cennet kapısından;
Gördük ebedî cedleri bir anda yakından!



Bir bahçedeyiz şimdi şehitlerle beraber;
Bizler gibi ölmüş o yiğitlerle beraber.



Lâkin kalacak doğduğumuz toprağa bizden,
Şimşek gibi bir hatıra, nal seslerimizden!