Yarım Kalan Aşk SaLvoLarı-Arif Orhan

Dövüyorsa rüzgar teninden terlemiş tenimi
Üşürüm birazdan sar ne olur bedenimi.
Çalıyorsa yokluğun gözlerimden hayalini
Dayanamaz düşerim bakışından tut ne olur ellerimi


Sömürüyorsa yüzümden gülüşünü hasretin
Tükenirim her nefeste can çektirme, al ömrümü
Ardın sıra bakan gözlerime süzülüyorsa senden bir gölge
Kaldır üstümden dualarını yar'dan düşür özümü


İşte burada iki büklüm koynuna pusmuş uyuyorum
Hadi vur git kar düşürdüğün şakağımdan
Zaten alışıktır yaralı yüreğim kan sızmasına
Öldür martılarımı da gemilerimi kundakladığın şafağımdan



Saat sabahı sensizlik vuruyor
Vakitsiz soluyor bir İstanbul Beyoğlunda günaşırı
Bir İstanbul Gelinlik giyiyor
Neredesin babası
Belini bağla kızının adım atacak birazdan evinden dışarı


Kulağımda hep aynı tını bana ağladığın son ses
Ne şarkıların ağzında nikotin kokusu kaldı
Ne son birkaç dizelik şairin dilinde nefes
Bir hüzün sızar birazdan ayrılık dersin adına
Şarkıda en dik seste son es


Yüreğimde büyüyen heybetli Ağrı Dağı
Zirvesinde koca Marmara manzarası
Birazdan kopar Avrupa ile Asya'nın gönül bağı
Bu sonu yine gördüm ben hep aynı şizofren
Nihilist bir sevda düşer sabahın beşinde
Önce İstanbul'a rüzgar savurur nefesini Ağrı eteklerine...