Yaşıyorum İşte ÖyLesine-Arif Orhan

//Gülüşünü benden aldığın günden beri
Hayatımın rengi mat
Umutlarımsa alaca karanlık
Yaşamakla ölmek arasında
Papatya falları bakıyor
Hasretine beyaz sayfalar yakıyorum//



//Güneş doğmuyor sabahları artık
Yokluğunda rutubet tutmuş odama
Sadece
İçimi sızlatan bir sesle
Günaydın diyor sensizlik
Uyandığım anda//



Kahvaltı niyetine
Birkaç damla acı göz yaşı
Ve bir parça hatıranla başlıyorum güne
Kalanları sarıp sarmalıyor
Son dönebilme ihtimalinede bir offf daha çekip
Sonra duygularım üzerinde yürüyerek
Hüzüne karışıyorum



Sen gözlerini benden çaldığın günden beri
Gökyüzümde ne kadar yıldız varsa
Gidişine eşlik edercesine bir bir düştü
Ay gecelerime küstü
Ne duru mavilerim kaldı avucumda
Ne de tatlı uykularım başucumda
Gittin gideli
Üç beş nöbetlerinde sürgün ümitlerim...



İşte böyle
İşte sensiz böyle yaşıyorum sevgili
Nefes almak angarya bedenime
Yaşıyorum işte öylesine.......................