Aşk Bu Şiir de Sana - Nebile Aydın

güllere su,
toprağa yağmur
mutfağa çay kokusu
bana sen lazımsın...
sen!


ah !yar...
gözlerinle seviştim,
tenini kokladım,
bedenim ıslandı yağmurlarınla
aslına küsen bir kopya gibi ,
..........................düştüm yollarına


ve yazdım
yazdım hiç durmadan aşkına
yürüdüğün yollarda bendim,
attığın adımlarda...
ayırma gözlerini gözlerimden şimdi
aşk,
bu şiir de sana...



bir sevda masalıydın
nefessiz
tensiz
seni sevmek cesaret işiydi
sevdim!
bir elimde karanfil
diğerinde şiir
haykıra haykıra
bağıra bağıra
seviyorum dedim...
ne cismin
ne ismin önemliydi
yüreğinden dökülenlerin heveslisiydim...
bana sen lazımdın
sen...


yolunda giderse herşey
gözlerin gözlerimi bulurdu karanlıkta
gözlerin yorgun,
gözlerin uykusuz
üstelik umutsuz,
ama
yüreğin,
yüreğin sevgi dolu,
yüreğin sıcak,
yükleyip götürsen kirpiklerimi
sabaha beraber uyansak...
aşkla çoğalmayı öğrensen,
bana sen lazımsın
sen...



bu gece seninle dans etmek istiyordum
aklımda aşkımızın üç hali,
ölüm gibi,
gece gibi
aşk gibi...
hadi !
sarıl boynuma öpüşen dağ çiçekleri misali
ağır ağır dön...
üstümüzde sevdanın hareli giysileri...
yum gözlerini...
yum...


rüya biter ,
sabah olur...
içimde hala seni sevme telaşı
çocuk gibi,
kadın gibi,
aşk gibi,
bana sen lazımsın
sen...




nasıl anlatsam bilmiyorum,
varlığınla yokluğun arasındayım aslında ,
ne geceye ,
ne yıldızlara ,
ne de aya...
bir şiire sevdalıyım
ve,
aşk !
bu şiir de sana...





Nebile Aydın