Sahra Çöllerinde Yanarsın Gönül - Safiye Samyeli

Yine duman ağmış senin başına.
Sözümü dinlemez duymazsın gönül
Kör olmuş gözlerin döndün şaşkına.
Uçurumlar yardır görmezsin gönül.

Beraber ahhh çekip iç dökmedik mi?
Birlikte söz verip ant içmedik mi?
Bir daha sevmek yok,son demedik mi?
Yine mi sözün de durmazsın gönül ?

Sanırsın melektir dil inci döker.
Aldanma hiç cicim ayı tez geçer.
Halin olur inan Leyladan beter.
Sahra çöllerin de yanarsın gönül...

Ateşte yanarsın dumanın tütmez.
Sevdanın kahrını çekmekle bitmez.
Aldanma bu gemi fazla yol gitmez.
Engin denizler de batarsın gönül...

Kurtlar kuzu olur pusuya yatar.
Gözler kurşun olur çok canlar yakar.
En ğafil anın da pençeyi takar.
Gözünden yaşları dökersin gönül...

Şaşırma rotanı aşma daddini.
Elinle verirsin ferman katlini.
Davul bile arar kendi dengini.
Dertlerine bin dert katarsın gönül...

Taş yerinde ağırdır haddini aşma.
Sel olup kükreyip bendinden taşma.
Adın dile düşer anılır yosma.
Anlına karayı çalarsın gönül...

Sevda harcın degil sözümü dinle.
Duyduğun kelamı özün de demle.
Daha yola çıkmam valla seninle
Acınla baş başa kalırsın gönül...