İstedim Ki - Ceyda Arslan

İstedim ki,
Elimin elinin içinde güven bulduğu biri olsun

İster resmi ister gayri resmi
İstedim ki aşka aşık birinin bakışlarına
Özenle işleniversin ismim..

Olmadı..

İstedim ki,
Bir tek kez de
Sabaha uyanma nedeni ben oluvereyim birilerinin..
Ve ben bunu bileyim

Birileri sevgisini fısıldarken saçlarım arasından kulağıma
Kalbim başka birilerinin özleminde can çekişmesin..

Hani hep sevdim ya bugüne dek ölesiye..
Hani sevdikçe çoğaldım ya içten içe..
Sevgimi hesapsız sualsiz seriverdim ya herkesin önüne
Ağırlığım gitsin istedim ya birazcık..
Ölmeden şu dünyada,
öyle büyükçe sevilmek istedim bir tek kez sadece..

Sevil-e-medim..

İstedim ki,

Doğum günümde mesela varlığımdan mutluluk duysun biri..
Küçücük mutluluklarım olsun hatırlandığıma dair ya..
Ya bu kadar zormuydu?!?

Yatları,katları arabaları onların olsun istedim..

İstedim evet;
bir tek kez sevgililer gününde sevgilimle elele olmayı..

Bir tek dikenli gülün acıttığı parmağımı,Öpsün istedim biri !
Acıdığından değil...

Sadece parmağımın ucunda dönsün istedim dünya,
Dünyası olduğunu hissettiğim birinin pervanesi olmak istedim..
...
Uydularımız olsun sonra..

:' )
Olmadı...

Ama biliyor musunuz,
Utanmıyorum ben eksikliklerimden..

Hem acı bir gülümseme yayıldığına da bakmayın yüzüme,
Kısmet değilmiş benimkisi..
N'apalım....

...
Her gördüğünü aşk sanan biri sanılması da olmasa,
atlatılabilirliği daha kolaydır ya bu travmaların;
Hadi ona da "neyse" bakalım..

varsın yaramız aşktan olsun..
Otuzuna varmışken hayatın..
Yediğimiz son topuz da aşktan oluversin be!
Ne yapalım..

Ne de olsa
bazıları kendinden bile habersiz öyle çok sevdiğim oldu ki benim
(Üstelik)
Sevmektir erdemli kılan insanı diye
boşuna mı demiş büyüklerim?

Sevgili olamamanın,
Bir damla suya okyanusum diyerek kendi değerini ufalamanın
telafisi vardır da hani,
Sev-e-meyenler için çare,
Asıl biz "sevmeyi bilenlerdeyken",
Şimdi zaman sevgiye gebe kalmak isteyenlerin
Oturup ta derdine yanma vakti değil midir?

Bir ömrün yarısı yaşındayım üstelik ..

Ve şöyle bi bakıyorum hayatıma da
Yaşıtlarım çoluk çocuğa karışmış,
Gittikçe azalan ortak anılar..
Tümden gelimler,
Tümevarımlar...

Fazla geliyor suyun aksine doğru yüzmek bu ağırlıkla..
Bu nedenle de ağırlığını taşımaktan istifa ediyorum
yapayalnız bırakılmışlığımın

Ve

Kendilerinin beni benden daha büyük sevemeyeceğinden korkup
Gidenlerin yasını tutmaktan vazgeçiyorum gayrı!

Değiştirilebilir gerçekleri kalkan edip kendilerine;
Kendi yüreklerinin acizliğinden korkup her defasında,
Zamansız susuşlarla beni kahredenlerin
vaat ettikleri sevgiden vazgeçiyorum!

Sessizce susup, ısrarla tek kişilik oynamaya kalkanların
Gereksiz işgallerine teslim olmayı seçmekten vazgeçiyorum!

Ömrümün kalan yarısına nakletmişken kendini yaşanmışlıklarım,
Yaşanmışlıklarımın ışığında,
Hazır aynı hatalara tövbelerdeyken yarım kalmışlıklarım;
Ben de hak etmeyeni SEVMEMEyi seçiyorum bundan böyle kendime!

Çünkü bilmeli insan!
Öğrenmeli..

Sevilmiyorsa sevdiğince,
Ve sevemiyorsa birini sevdiği gibi kendisini,
O vakit geldiğinde gösterimden indirmesi gerektiğini
AŞK sandığı o canım filmi..

Eee...
Büyüyoruz dedim ya..
...
İyileşiyoruz..

Şimdi aşka paydos vaktinde kalbim..
Bundan böyle başlayan mantığımın mesaisidir belki..

Ve önümde yarısı tüketilmiş bir ömür..
Beni nelerin beklediğinden bihaber ben..
İçimde "gel" diye dilediğimin hissettirdiğinden
çok daha fazlasını hak ettiğime,dair inancım,

İstedim ve yaşıyorum derken dilim ,
Sağ elim de sol yanıma yorgan bir başka el ile günaydın diyebileceğim bir gün'e
Ve sol yanımı derin uykulardna uyandıracak birinin geleceğine dair inancım ile,

Rövanşında görüşebilmek üzere aşkın,
Ben kalan ömrümde beni bekleyen o yolun en başında
O'nu beklemeye gidiyorum..

Çok ta heyecanlıyım..
Çünkü ilk kez,
Adı yok gelmesi dilenenin..



Ceyda Arslan