İçimdeki Sesler Sustu - Hülya Koçulu

Bir bulutun ortasındayım,
Renksiz,anlamsız ....

Bulunduğum yerdeyim,
Boşluğumda erir günlerim.

İçimdeki sesler sustu,
Yarınım anlık yaşamlara gebe.
Bir mavi elbise,bir heybe,
Ne kadar yalınlaşır insan bazen,
Üzerinde hiçbir ağırlık istemez,
Yürek yükünden başka....

Bir neşter değdiğinde dudaklarıma,
Hayat yapılan hataların bedelinden
ders almaktır dedi bir ses,
Baktım gözlerine....
*****************************
Zor'mu,küçük mutluluklar çalmak
bir ömrü onurlu yaşamışken?

Yüklendiğin kimlikleri sorgulamadan gitmek,
her ışığı yanan şehirden.
Bir sigara dumanıyla,
bir mutfak boşluğunda.
Ve ardında gülen bir göz bırakmadan,
Sonrası,yaşamak inadına,
Biraz mahsun,biraz güleç.
Gözlerinde yanan alev,
İçinden geçen gökkuşağı....

Kırılganlıklarını içine gömüp,
İhanete uğradığın her gönülü unutup,
Yola devam etmek.
Ardında mahşer kalabalığı varken,
İzole olmak ruhunun derinliklerinde.

Sağ yanına egonu,
Sol yanına kan bağlarını,
Yüreğine sevgiyi alsan en adilinden,
Bir yaşama hakkı uğruna.
İşte hayat dersin....

An gelir yağmur yağar,
Su alır terazi,
ve bozulur dengeler.
Yüzüne sıçrayan çamur parçaları,
yüreğine saplanır.
Susar çağrına cevap vermez,uğruna harcandığın ne varsa,
Üstelik uzaklıklar örülür,kırlangıçlarla arana.
En çok kendine kızarsın,ellerin boş kaldığında.

Ve yeniden başlar yolculuk,
Dışarıdan kaldırırsın cam pencereleri,nakışlı tülleri,
demir prangalar örersin.
Sonra içerde başlar seferiler,
Ve susar tüm sesler....

Yazmıdır kışmıdır,dengeler karışır,
Görmezsin güllerin rengini,
Şiirler isyan eder rehin yüreğine,
Kendi döngünde dönersin ,asırlar sürer.....

Bazen gözlerinde bir damla yaş,
Deniz kokulu kasabayı anarsın,
Yalnızlığının üzerine sevda örttüğün.

Bebeğinin patikleri sığmaz koca ayaklarına,
Hayatına sığmadığı gibi....

Bazen mazi seni hatırlar,
Evlilik denen ihanetin bıçak sırtı yarasını,
Ecel terleriyle örtersin...
************************************
Anne olmak,insan olmak,kadın olmak,
Nihayetinde bütün olmak.
Yarım yargıda ,yarım infazda...

Susar içimdeki sesler,gün batar,
Şarkılar birikir her bir anı için.

Ak giyersem ruhuma,
Belki yıllarımı gönderdiğim ve çağırdığım bütün sesler,
duyar beni.
Ve kalabalık yaşamak,
belki ellerimdedir.
Dudağıma bir neşter daha değmeden.......