Anne...- Gökay..

en çok fesleğenin kokusunu severdi annem...
mis der içine çekerdi;
yağmurlu ankara akşamlarında...
bende mis der annemin kokusunu içime çekerdim..
tarif edemediğim bir huzurla beraber...


bir boşluğun içinden çekerdi beni...
o güzel anne kokan elleriyle..
gülümsemesi heycan verirdi hüzünlerime..
dağılırdı kafamda ruhumu zedeleyen düşünceler...
çünkü annem gülerdi...
o tınısına ulaşamadığım ve hayran olduğum sesiyle..
''oğlum''derdi..


her duyduğumda ayrı bir mutluluk kaplarıdı umutlarımı..
hastahane odasında tınlardı sesi belki ama...
annemin sesiydi..annemin gülüşü...

annemi hastahane odasında tanımıştım...
çok küçüktüm öyle sanıyordu herks...
evet 9 yaşındaydım belki ama çok büyüktüm ben anne..
en büyük acı benimleydi çünkü...
anne özlemi büyütmüştü senelerimi...

kimse görmediğimi büyüdüğümü..
babam bile...
bir fotografların vardı yanımda anne..
babam mı?
ona hep fazla geldim anne..
hep eksik..


hatırlarmısın bilmem anne...
kitapların arasına hep düş koy yavrum derdin..
ben hep seni koydum anne .. hep seni..
tek düş sendin belki...

bazen herşeyi sen sanıyorum anne..
çiçeği,kelebeği,fesleğeni...
belki kokunu bulurum diye...
''anne''diyorum güzel olan herşeye...

abim de yok artık anne abimde
tek başımayım..yine
yanız yürüyorum bu kocaman şehirde...
bazen öyle acıyor ki canım..
mutlu aileler görünce...
ben ailemi mezarlıkta tanıdım anne mezarlıkta...

16 yılı geride bıraktık anne..
acılarım asırlık...
arada kokunu gönder anne düşlerime..
bilirsin yine o kitaba...
annem yazan köşesine..

Süper şiir sağolasın anını duygu anlattı çok üzücü Allah kolaylık versin

Saolasın shooter.. Duygum canım benim varsın ii ki... Üzüntümün içinde olduğun bile azalmasına yardımcı olyuor...teşekkür ederim yanımda olduğun için çok teşekkür ederim... Krdeşliğinden öte bir yer yok...

Haklısın Duygu gibi kardeş sırdaş yok