Adın Var Sen Yoksun

tarafından DyGu C.tesi Ocak 09, 2010 6:37 pm

Adın var rengin yoktu
Adın dün gibi aklımda, renginse solgundu
Bütün renklere sordum,
Tüm renkler solmuş, sararmıştı
Sarıydı köşesinde mahzun
Görülemeyecek kadar belirsiz, seçilemeyecek kadar donuktu
Belirgin olmayan renk armonisiydi gördüğüm
Hülasa-i kelam
Adın var rengin yoktu

Kokunu bilmiyordum
Bütün çiçeklere sordum bilen yoktu
Menekşe papatya lale bilemedi
Sormadım zaten güle
Çünkü her daim kâinata düşer onun kokusu
Yine bir köşede rengi sararmış kokusuz bir bekleyendi hercai
Şimdi buradan geçti diyerek boyun büktü
Hülasa-i kelam
Adın var kokun yoktu

Azametine yenilmiştim
Olağanüstü bir ateşti düştüğüm
Savunmasız kimliğim
Uygulanan ağır tahrikler altında eziliyordu
Çılgınlığımın zayıf yanıydı acizliğim
Dramatik bir hayat hikâyesi
Sığıntısında yaşıyorum sol yanımda umudumun
Garip bir tesadüf
Adımlarım ileri yol alırken
Geriye dönüktü ayak izlerim
Hülasa-i kelam
Adın var azametin var ama sen yoksun

Sessiz ve sensizim
Teslim ettiğimde şiire kalemimi
İlhamınla istilaya maruz dizelerim
Yönü belirsiz ihtilal mi?
Yoksa şiddeti gizinde gizli deprem mi?
Hangi notanın koynuna sığınsam
Tınısında seni dinliyorum
Seni sensizlikte yaşarken
Kelamı şiire,
Şiiri sana bırakıyorum

Hülasa-i kelam
Yokluğunun işgalinde adın var
Ama sen yoksun